افتحارات کاذب .

مهم ترین و حیاتی ترین مولفه دموکراسی در ایران،مساله ملی و هویتی ملیتهای محروم میباشد .حقیقت تلخ جامعه سیاسی ایران ، سرکوب و تبعیض ملیتها و کتمان هویت مستقل آنان میباشد .تا این مساله مورد بررسی قرار نگیرد،دموکراسی خواهی هموطنان فارس ،بی معنی و دروغی بیش نخواهد بود .
ملت لر هم از این مقوله مجزا نیست .محرومیت ملت لر از کلیه حقوق طبیعی ، سیاسی ،فرهنگی و اجتماعی در این ۹۰ سال گذشته ،موید این موضوع میباشد .
استبداد مرکزی ،با همرایی استعمار خارجی با ترفندهای مختلف و نیرنگ و فریب ،سعی کرده اند تا واقعیتهای تاریخی را سانسور کنند و از اگاهی یافتن جوانان مبارز لر جلوگیری کنند و با تحریف تاریخ ،یک نوعی افتحار کاذب ایجاد کنند .
لشگر سایبری رژیم ، در فضای مجازی ،اینطور وانمود میکند که لرها به مقابر و استخوانها که متعلق به چند هزار سال پیش است مفتخر هستند و بدین وسیله ذهنیتی ایجاد میکند که لر ها دیگر هیچ خواسته ای ندارند . در صورتیکه در دنیای مدرن ، این روزها باید در جامعه ، به میزان اشتغال و رشد صنعتی ،رفاه و اسایش ،امنیت اجتماعی ، درامد سرانه ،قدرت مدیریت ،و برخورداری از حقوق فرهنگی و ازادی اندیشه و بیان ، در جامعه افتخار کرد و خوش بینی به اینده فرزندان ، که در این موارد ، در جامعه بسته و استبداد زده لرستانات ، هیچ چشم اندازی را نمیتوان تصور کرد .
تاریخ گذشته مملو است از کشتار و تجاوز به سرزمینهاو تصاحب قدرت و اسارت گرفتن انسانهای دیگر و سرقت جواهرات و انهدام فرهنگها .امروزه از طرف سازمان ملل ، همه این کارها در ضدیت با حقوق بشر و جامعه انسانی میباشد و مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت .
سلطنت های گذشته و امپراطوریها،بر سر وراثت سلطنت و حکومت ،همواره در گیر جنگ و توطیه علیه یکدیگر بودند .
سرزمینهایی را که کورش با خونریزی و کشتار در بابل و ماد و لیدی کرده بود ،مجددا آزاد گشتند. داریوش در طول ۷ سال ،۱۹ تا جنگ و خونریزی و قتل عام داشت .متدهای داریوس در تهاجم به دیگر ملتهاو فرهنگها ،عبارت بودند از پوست کندن(امروزه هم هنوز مااز واژه ،پوستت را میکنم ، استفاده میکنیم ).چشم درآوردن ،زبان از حلقوم بیرون کشیدن و مثله کردن .
خشایار ،وارث داریوش شد و به کشتار ملل و اقوام و فرهنگهاادامه داد . بابل را که مهد فرهنگ آن زمان بود ،بعد از آن که غارت کرد ، آتش زد و رها کرد . مردم هم کوچ کردند و آنجارا ترک کردند و باعث نابودی آنان شد .سپس به آتن ،مهد فلسفه و گهواره تمدن حمله کرد و آنجارا به آتش کشید و کتابخانه های آنجا را که کتب فلسفی از ارشطو و سقراط و افلاطون داشتند به آتش کشید .
اگر این افراد امروز وجود داشتند به جرم بیمار روانی ،در آسایشگاهای روان درمانی باید مورد معاینه قرار میگرفتند .قبور و استخوانهای چنین افرادی نمیتواند باعث افتخار برای هیچ انسان آزاده و نوعدوستی باشد .
با نوستالژی و گذشته گرایی نمیتوان به دموکراسی رسید . باید با توسل به علم وعقل و اندیشه و منطق و همدلی با انسانها، آینده را پایه گذاری کرد و جامعه دموکراتیک ایجاد کرد تا آیندگان و فرزندان ما به گذشتگان خود افتخار کنند .